Vaak gaat het om webwinkels die populaire producten verkopen zoals spelcomputers, foto-, film,- en audioapparatuur, maar ook smartphones, laptops en tablets.
Dergelijke websites maken in een week tijd meer dan 100 slachtoffers. De politiemensen van het LMIO investeren extra capaciteit in de komende feestmaanden, om deze malafide websites zo snel mogelijk te detecteren en offline te krijgen. Hierbij wordt samengewerkt met andere partijen die zich eveneens sterk maken voor het uitbannen en terugdringen van deze vorm van fraude. Samen met o.a. banken, keurmerkorganisaties, SIDN, Fraudehelpdesk, maar ook met radio- en televisieprogramma’s zoals o.a. Bureau NH, AVRO TROS Opgelicht, Kassa en Radar gaat het LMIO de strijd aan.
Te mooi om waar te zijn? Dubbelcheck!
Het is best lastig om te zien of je te maken hebt met een malafide webwinkel. Als iets te mooi is om waar te zijn dan is dat vaak ook zo. Erg lage en onlogische prijzen duiden vaak al op een malafide webwinkel. Zorg dat je er alles aan gedaan hebt om te voorkomen dat je slachtoffer wordt!
Dit kun je op meerdere manieren voorkomen. Belangrijk is om vooraf de webwinkel te googelen en dat je goed weet waar je iets koopt.
* Maak gebruik van de checkfunctie op onze website -> controleer verkopergegevens
* Zoek via zoekmachines -> Via allerlei fora wordt vaak al informatie over een webwinkel gegeven.
* Let op de betaalwijze die gebruikt wordt -> Als er geld overgemaakt moet worden naar een normaal bankrekeningnummer moet je al alert zijn. Bij een webwinkel is dit ongebruikelijk. Betalen via iDEAL is veilig, maar geeft geen zekerheid dat je het bestelde product ontvangt. Er kan misbruik worden gemaakt van dit betaalmiddel. Betalen via een creditcard kost soms wel iets meer, maar als het achteraf fout gaat krijg je vaak je geld terug. Als je de mogelijkheid hebt achteraf te betalen, dan loop je natuurlijk helemaal geen risico.
* Check hoe lang een website al actief is -> Als een website zeer recent is geregistreerd, dan is dit vaak een aanwijzing dat er iets niet in de haak is. Je kunt dit controleren bij www.SIDN.nl als een webwinkel (domeinnaam) eindigt op .nl en bij www.who.is als een webwinkel (domeinnaam) eindigt op.com.
* Meer tips zijn te vinden via deze link -> tips ter voorkoming
Betrouwbaarheid verkoper
Wie twijfels heeft over de betrouwbaarheid van een verkoper of website kan op www.politie.nl aan de hand van onder meer een bankrekeningnummer, de URL van de website, mailadres of telefoonnummer ook controleren of hierover bij de politie meldingen zijn binnengekomen (aangifte of melding doen) Slachtoffers van internetoplichting kunnen op www.politie.nl ook aangifte doen.
Landelijk Meldpunt Internetoplichting
Uit de jaarcijfers van het LMIO blijkt dat gedupeerden van malafide webshops gemiddeld voor € 200,– opgelicht werden, waarmee hun totale schade uitkomt op bijna € 9,2 miljoen.
Vermoedelijk ligt het werkelijke aantal slachtoffers van internetoplichting twee keer hoger. Hoewel niet elke aangifte leidt tot een strafrechtelijk onderzoek, is het toch zinvol om elke oplichting bij het LMIO te melden. Ondanks dat er meer aangiftes binnen komen dan onderzocht kunnen worden, kan het LMIO de oplichters ook op andere manieren dwarszitten. Zo wordt bijvoorbeeld een rekeningnummer van een oplichter doorgegeven aan de bank die bij meerdere meldingen de rekening van de oplichter blokkeren.
Ook worden betaalgegevens doorgegeven aan betaaldiensten zoals bijvoorbeeld Payment Service Providers: dit zijn de internetkassa’s die zich bevinden tussen de consument en de (frauduleuze) webwinkelier.
Katvangers: lopen groot risico
Om buiten beeld te blijven van de politie en zelf problemen met de bank te voorkomen, maken veel oplichters gebruik van zogenoemde katvangers, mensen die tegen betaling hun bankrekening ter beschikking stellen. Het geld dat slachtoffers naar deze rekeningen overmaken, wordt in opdracht van de feitelijke oplichter gepind door zogenoemde cashers.
Hoewel de katvangers en de cashers zich niet schuldig maken aan oplichting, lopen zij wel degelijk een groot risico. Ook zij maken zich schuldig aan een strafbaar feit, namelijk witwassen. De katvangers en cashers komen als eerste bij de politie in beeld en lopen dus grote kans te worden gepakt en vervolgd.
Voor de katvangers geldt bovendien dat zij vaak door geen enkele bank meer worden geaccepteerd en dus niet meer kunnen bankieren.