De man heeft geen identiteitsbewijs bij zich, maar geeft wel een naam en andere persoonsgegevens op. In eerste instantie lijkt de man te zijn wie hij zegt te zijn, maar na onderzoek op het bureau wordt al snel duidelijk dat dit toch anders zit.
De politie neemt in bepaalde gevallen vingerafdrukken en foto’s af van een verdachte, bijvoorbeeld bij zwaardere misdrijven en als het strafbare feit waar hij/zij van verdacht wordt genoemd staat in artikel 67 lid 1 van het Wetboek van Strafvordering. Mishandeling valt onder dit artikel en deze verdachte moet dus zijn vingers laten scannen op de zogenaamde ID-zuil. Als de bijbehorende gegevens uit de printer rollen, staan de agenten even raar te kijken. De naam die bij de vingerafdrukken hoort, lijkt namelijk wel op de naam die de man op heeft gegeven, maar komt niet helemaal overeen. De voornamen verschillen: de man deed zich voor als zijn broer.
Nu de daadwerkelijke identiteit van de man bekend is, wordt gecontroleerd of er bijzonderheden over hem in de politiesystemen staan. Al snel blijkt waarom de man zijn ware identiteit waarschijnlijk probeerde te verbergen: de 51-jarige man uit IJmuiden moet nog 1236 dagen gevangenisstraf uit zitten in verband met een gewapende overval.